بررسی تأثیر ترکیب حمام آبکاری بر ضخامت و ساختار سطحی پوشش نیکل- بور الکترولس

پوشش های نیکل-بور الکترولس با داشتن سختی و خواص سایشی بالا و قابلیت خودروانکاری، سال هاست که توجه محققان را به خود جلب کرده اند. ساختار سطحی پوشش نیکل-بور الکترولس توسط بسیاری از محققان گل کلمی شکل و توسط معدودی دیگر دانه دانه ای گزارش شده و برای شکل گیری هر یک از این دو ساختار نظریه های متفاوتی ارائه گردیده است. در این مقاله اثر غلظت اتیلن دی آمین، آمونیاک و پایدارکننده روی مورفولوژی سطحی و ضخامت پوشش نیکل-بور الکترولس در چارچوب یک طرح عاملی دو سطحی مورد بررسی قرار گرفته است. در بررسی اثر متغیرهای مذکور، دو نوع ساختار گل کلمی و قلوه سنگی به دست آمد که با تحلیل صورت گرفته، ساختار گل کلمی مشخصاً به نرخ آبکاری کمتر و ساختار قلوه سنگی به نرخ آبکاری بیشتر نسبت داده شده اند. به علاوه در شرایط حمام پایدار و پوشش بدون تخلخل، زمانی که نرخ آبکاری به اندازه ای بالا بود که ساختار قلوه سنگی را نتیجه دهد، افزایش ضخامت منجر به درشت تر شدن ساختار سطحی گردید. بیشترین ضخامت پوشش ها برابر μm 49 زمانی به دست آمد که غلظت اتیلن دی آمین در حد پایین خود (ml/l 70) و غلظت آمونیاک و پایدارکننده در حد بالای خود (به ترتیب 46 و ml/l 33/3) بودند و کمترین ضخامت برابر μm 23 زمانی به دست آمد که غلظت اتیلن دی آمین، آمونیاک و پایدارکننده در حد بالای خود (به ترتیب 130، 46 و ml/l 33/3) قرار داشتند.